Ο Βασίλης Αρτίκος στο φωτογραφικό εργαστήρι του Μορφωτικού

Φωτογραφικό Εργαστήρι

Η εικόνα ίσως περιέχει: 3 άτομα, κείμενο

Το φωτογραφικό εργαστήρι του Μορφωτικού συλλόγου Αίγινας «O Καποδίστριας» φιλοξενεί την Τετάρτη 13/11 τον γνωστό φωτογράφο Βασίλη Αρτίκο που θα παρουσιάσει και το έργο του. Ο Βασίλης είναι ένας φωτογράφος που λειτουργώντας με την φωτογραφική του διαίσθηση και με την αμεσότητα του χαρακτήρα του μας έδωσε μερικές από τις πιο όμορφες φωτογραφίες στην συγχρονη ελληνική φωτογραφική πραγματικότητα.

Πολυταξιδεμένος σε Ασία και Αφρική οι εκφραστικές και ατμοσφαιρικές φωτογραφίες του εκπέμπουν την αμεσότητα και τον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων που φωτογραφίζει.

Από το αγαπημένο του Μεσσολόγγι μέχρι και την «δεύτερη πατρίδα του» την ορεινή Αιθιοπία μας ταξιδεύει σε μαγικούς κόσμους, η αφήγηση των δικών του ιστοριών στις φωτογραφίες του είναι μια μοναδική εμπειρία, η είσοδος είναι ελέυθερη και η ώρα έναρξης της εκδήλωσης είναι στις 18.30 που θα γίνει στην αίθουσα του Μορφωτικού συλλόγου (Νοσοκομείου & Αγ. Νεκταρίου – πληροφορίες 6934793002)

Βασίλης Αρτίκος »

'Γεννήθηκα το 1958 σ ένα μικρό χωριό της Αιτωλοακαρνανίας .Το σπίτι που μεγάλωσα μπορεί να ήταν μικρό και φτωχικό αλλά περισσεύαν η αγάπη και τα βιβλία μιας και ο πατέρας μου ήταν βιβλιοφάγος όπως περιπαικτικά τον φωνάζαν οι φίλοι του Ι.Μ Παναγιωτόπουλος και η Βάσω Κατράκη (πατριώτες, όλοι τους από το Αιτωλικό).  

Ξεφύλλιζα καθημερινά την εγκυκλοπαίδεια του ΗΛΙΟΥ όχι για να διαβάζω αλλά να κοιτάζω αχόρταγα τις εικόνες της. Ήταν η πρώτη μου επαφή με εικόνες τυπωμένες σε χαρτί.  
Ζήλεψα…ήθελα να κάνω και εγώ εικόνες μου πήρανε κηρομπογιες και ξυλομπογιες και άρχισα καθημερινά να ζωγραφίζω σ ότι έβρισκα.  Συνέχισα να ζωγραφίζω σαν έφηβος και φοιτητής μιας και τη φωτογραφία τότε για μένα ήταν απλησίαστο οικονομικά εγχείρημα.   

Τέλειωσα το πανεπιστήμιο, έπιασα δουλειά και απόκτησα επιτέλους φωτογραφική μηχανή. Άρχισα να φωτογραφίζω μανιωδώς ξεκινώντας από το σπίτι μου φωτογραφίζοντας τα παιδιά μου με ένα τρόπο που θα ήθελα να τα ζωγραφίσω.

Σιγά σιγά ξεθάρρεψα βγήκα και φωτογράφιζα έξω από το σπίτι.  Φωτογράφιζα πλέον καθημερινά εκεί στη θάλασσα τη πλατιά τη μεγάλη του Κωστή Παλαμά, εκεί στην ιερή λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου  στο λιτό και απέριττο τοπίο της , άρχισα να βλέπω γραμμές και σχήματα και να πειραματίζομαι με το φως και τη προοπτική.  

Φωτογράφιζα τους ανθρώπους  της λίμνης ,του αλατιού, τα τσιγγανάκια να παίζουν, τα πουλιά της λίμνης, τις γιορτές και τα πανηγύρια. Ταξίδεψα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό πλέον, αναζητώντας εικόνες που είχα δει μικρός στα όνειρά μου.